Beleggers zijn nog lang niet corona-moe

Een nieuw jaar, dus even rustig inkomen? Niet bepaald. Met een gevallen kabinet, avondklok en landelijke rellen begint het jaar roerig. Volgens demissionair premier Rutte zijn we zelfs corona-moe. Op de beurs was dit niet bepaald terug te zien. Want ondanks de verscherpte maatregelen blijven de financiële markten namelijk gemiddeld goed presteren. Er is nog steeds geloof in een relatief snel herstel van de economie. En met de lage rentestanden, opkoopprogramma’s en grote investeringen lijken de koersen nog even door te kunnen stijgen.

Beleggers zijn nog lang niet corona-moe

Ondanks dat ook in Nederland het vaccineren is begonnen zijn we nog lang niet van het coronavirus af. De maatregelen stapelen zich op en de avondklok was de meest recente die aan dat rijtje werd toegevoegd. En dat ging niet zonder slag of stoot. Er brak veel onrust uit met rellen en plunderingen in onder andere Urk, Enschede, Rotterdam, Den-Haag en Eindhoven tot gevolg.

Maar die corona-moeheid is niet terug te zien op de beurzen. Voor beleggers is het virus een hot topic. Van het jaar 2021 wordt namelijk verwacht dat het in het teken van herstel staat. Op de aandelenmarkten wordt dan ook al flink voorgesorteerd op dit mogelijke scenario. Doordat de koersen de afgelopen weken behoorlijk omhoog zijn geschoten is het belangrijk dat er niet al te veel hobbels op de weg komen. Dan zouden de koersen wel weer eens pas op de plaats kunnen maken. Maar kijken we naar de huidige ontwikkelingen dan zijn er toch enkele potentiële hobbels om over te struikelen.

Zo is groepsimmuniteit het doel om het virus te verdrijven. Dit kan bereikt worden op 2 manieren. Mensen hebben het virus gekregen en vervolgens antistoffen aangemaakt, of iemand wordt gevaccineerd. Bij welk gedeelte kan men dan spreken over genoeg immuniteit? Experts geven aan dat dit percentage rond de 75% ligt.

Als we kijken naar de mensen die al antistoffen hebben aangemaakt is dat per regio en land erg verschillend. Uit gegevens van bloedbank Sanquin blijkt dat het gemiddelde in Nederland op 13% ligt. In het zuiden van het land is het zelfs iets hoger: 16%.

Aan de andere kant van de Noordzee, in het Verenigd Koninkrijk, heeft ondanks een flinke uitbraak van het virus ongeveer 10% van de bevolking antistoffen aangemaakt. Dit zou betekenen dat daar ongeveer 65% van de bevolking onder de huidige omstandigheden gevaccineerd moet worden.

Met de huidige snelheid van het vaccineren kun je een inschatting maken per wanneer de groepsimmuniteit bereikt is. En dan is maar de vraag of het positieve beeld uit gaat komen. Binnen Europa is het Verenigd Koninkrijk het snelst aan het vaccineren. In het huidige tempo is daar in november 2021 groepsimmuniteit bereikt. Het Verenigd Koninkrijk is hier zelfs nog snel mee. Van de Verenigde Staten wordt namelijk zelfs verwacht dat groepsimmuniteit pas in juni 2022 wordt bereikt. Het beste jongetje van de (vaccinatie)klas is trouwens Israël. Dit land is al volop aan het vaccineren en er wordt verwacht dat dat land in april van dit jaar alweer terug kan naar het ‘oude normaal’.

En Nederland dan? In Nederland vaccineren we nu gemiddeld 11.000 mensen per dag. Met dat tempo is zo’n 70% van de volwassen Nederlandse bevolking in september 2025 bereikt… gelukkig is de verwachting dat het aantal prikken snel toeneemt en Nederland daardoor ook nog dit jaar groepsimmuniteit bereikt.

Maar in de grote landen is er hoogstwaarschijnlijk nog geen sprake van groepsimmuniteit halverwege dit jaar.

Bron: State Street Global Markets.

Al is die groepsimmuniteit wel iets waar de financiële markten op rekenen. Nu ligt de focus op wat de invloed gaat zijn tussen de verwachting en de waarschijnlijke realiteit. Als blijkt dat er wereldwijd nog genoeg maatregelen nodig zijn om het virus in te tomen, gaat dit hoogstwaarschijnlijk zijn uitwerking hebben op de beurzen. De economie voldoet dan niet aan de verwachting van beleggers en een correctie ligt wel op de loer.

Wat ook belangrijk is in dit hele proces is dat overheden enorm afhankelijk zijn van de leveringen van vaccins. En ook dat gaat niet probleemloos. De tijd tussen 2 prikken is in Nederland opgerekt van 3 naar 6 weken om meer mensen hun eerste vaccinatie te geven. En dan ben je afhankelijk van de leveringen van de grote partijen. We hebben de afgelopen weken gezien dat ook dat niet zonder slag of stoot gaat. Al met al zijn er een hoop afhankelijkheden wil alles gaan zoals voorspeld wordt. Wie weet zou een beetje corona-moeheid onder beleggers gerechtvaardigd zijn.

De (duurzame) toekomst van de Verenigde Staten

De Verenigde Staten was dominant in het nieuws de afgelopen maand. En niet altijd positief. Met een wisseling van het presidentschap was er het een en ander te verwachten qua onrust, maar een bestorming van het Capitool leverde een gebeurtenis voor de geschiedenisboeken op. Was Trump te ver gegaan? Of lag dit buiten zijn verantwoordelijkheid? Het lijkt er in ieder geval op dat hij het doen van een nieuwe gooi naar het presidentschap kan vergeten.

Zijn opvolger, Joe Biden, zorgt er in ieder geval voor dat er een frisse wind door het Witte Huis waait. Eigenlijk meteen na de machtsoverdracht heeft hij enkele belangrijke beslissingen genomen: zo is de Verenigde Staten (VS) weer aangesloten bij het Klimaatakkoord van Parijs, zijn mondkapjes in overheidsgebouwen verplicht, wordt de VS weer onderdeel van de World Health Organization (WHO) en wordt de bouw van de omstreden oliepijplijn Keystone XL stopgezet.

Biden’s focus ligt in de eerste dagen van zijn termijn op het terugdraaien van een groot aantal beslissingen van zijn voorganger. Maar een blijvend optimisme voor een mooie toekomst moet toch getemperd worden. Deze manier van politiekbedrijving is er een die continu terugkomt in de VS. Een Republikeinse president voert wijzigingen door die vervolgens door een Democratische president worden teruggedraaid, en vice versa. Een vicieuze cirkel.

Dan is meteen de vraag wat er in de toekomst overblijft van één van de speerpunten uit het beleid van Biden: het creëren van een duurzame toekomst. Hij beloofde $2.000 miljard te investeren in duurzame energie en vergroening. En dat is nodig ook. Want de VS stoot op wereldniveau na China het meeste CO₂ uit. Door een transitie van de energiesector is het doel om in 2035 een CO₂-neutrale elektriciteitssector te hebben. Hierin moet men beseffen dat op dit moment nog zo’n 60% van de opwekking komt door aardgas en steenkool. Er moeten de aankomende jaren dus flinke veranderingen worden doorgevoerd.

Het doen van deze investeringen is een nog grotere uitdaging doordat het land verdeelder is dan ooit. Over het algemeen is bij de Republikeinen het onderwerp duurzaamheid niet heel populair, dus de uitgave van zo’n dermate groot bedrag kan van de Republikeinen weinig steun verwachten. Daarom is het belangrijk dat bij de bestedingen rekening wordt gehouden met werkgelegenheid, dat doet het namelijk wel goed bij de Republikeinen. Maar ook vanuit de Democratische partij zelf is het nog geen uitgemaakte zaak. $2.000 miljard uitgeven in één ambtstermijn betekent dat ongeveer 40% van de jaarlijkse begroting naar dit project zou moeten gaan. Dit is lastig uit te verdedigen. Stel het wordt uitgesmeerd over de 4 jaar van Biden, dan praat je nog steeds over $500 miljard per jaar. Dit blijft een gigantisch bedrag.

Toch lijkt er voor beleggers een rustigere periode aan te komen met Biden aan het roer, waar beurzen en beleggers van profiteren. Biden heeft een voorspelbaar beleid zonder al te veel verrassingen. Er is in de eerste weken al het een en ander gedaan om relaties met ‘oude’ vrienden te herstellen, en dit zal in de toekomst opvolging krijgen. Al met al lijkt het presidentschap van Biden de toekomst van de VS en de wereld goed te doen.

China maakt indruk

Kijken we naar de andere kant van de wereld, dan kunnen we concluderen dat China indruk heeft gemaakt in 2020. Dat het coronavirus daar hoogstwaarschijnlijk is uitgebroken negeren we dan maar even. De manier waarop het land zelf het virus onder controle heeft weten te houden én de economie op volle toeren heeft laten draaien is indrukwekkend. China’s economie toonde een zogenaamd V-vormig herstel. De letter V staat voor een korte maar diepe recessie, gevolgd door een scherp herstel. Dit herstel was zelfs zo scherp dat China in 2020 de enige grote economie was welke was gegroeid. Over heel 2020 staat er een plus van 2,3% op de borden.

Uiteindelijk heeft het land deze groei weten te realiseren door voornamelijk te profiteren van de export. Dat is extra knap als je realiseert dat het Aziatische land behoorlijk last had (en heeft) van de handelsbelemmeringen die door Trump waren opgelegd.

De groei in export kwam vooral door de groeiende vraag van westerse consumenten. We konden niet meer naar de kapper, het restaurant of de bioscoop. Het geld dat we daarmee bespaarden gaven we deels uit aan goederen, die weer voor een groot deel uit China werden geïmporteerd. De industriële productie in China steeg dan ook met 7,1%.

Maar ook in het eigen land heeft men daar de zaken redelijk op orde. Zo was afgelopen augustus al te zien dat het coronavirus weinig invloed had op het nationale vliegverkeer. Er was namelijk alweer een stijging te zien in het aantal binnenlandse vluchten nadat door het coronavirus alles was stilgelegd. Het aantal binnenlandse vluchten bevindt zich inmiddels op een niveau van voor de uitbraak van het coronavirus. Alsof er niets gebeurd is.

Beleggers zien de kracht waarmee China stormen kan weerstaan ook en hebben voor een record aan Chinese aandelen ingeslagen eind 2020. Alle signalen voor de positieve ontwikkelingen die China doormaakt staan namelijk ook voor 2021 op groen.

In 2028 wordt verwacht dat China de VS als grootste economie ter wereld is gepasseerd. Dit is al 5 jaar eerder dan aanvankelijk werd geraamd. Maar als de Chinezen zo indrukwekkend blijven presteren en de VS met zichzelf in de knoop blijven zitten is de vraag of dit niet nog sneller gaat gebeuren.