Private debt als tegenwicht in een veerkrachtige portefeuille

Door Thomas van der Lee op 5 januari 2024, leestijd: 7 minuten

Bij private debt verstrekken investeerders leningen aan bedrijven die niet-beursgenoteerd zijn. De interesse naar deze beleggingscategorie neemt toe onder beleggers en bedrijven.

In het kort:
  • Door de grotere correlatie tussen aandelen en obligaties, zijn beleggers op zoek naar een andere beleggingscategorie om diversificatie in hun portefeuille aan te brengen.
  • Beleggers kijken hierdoor steeds vaker naar private markten, en dan voornamelijk private debt, om als evenwicht in een veerkrachtige portefeuille te fungeren.
  • Private debt is een groeiende markt, omdat de interesse niet alleen toeneemt onder beleggers, maar ook onder bedrijven. Door hogere kapitaaleisen is het voor banken minder aantrekkelijk om kredieten te verstrekken, waardoor bedrijven eerder bij private investeerders aankloppen voor financiering.

Een goede spreiding van beleggingen zorgt voor een evenwichtige portefeuille waarbij de gelopen risico’s worden verminderd en het rendement zoveel mogelijk wordt beschermd. Spreiding aanbrengen is niet alleen mogelijk op het gebied van regio’s en sectoren, maar ook op het gebied van beleggingscategorieën. Lange tijd bood een combinatie van aandelen en obligaties bescherming tegen marktschommelingen, maar doordat deze categorieën steeds vaker op dezelfde manier reageren op de marktontwikkelingen, gaan beleggers inmiddels op zoek naar alternatieven.

Hierbij kijkt men steeds vaker naar private markten. Dit is een verzamelnaam voor investeringen in niet-beursgenoteerde beleggingen, die door hun onafhankelijkheid van de beurs anders reageren op economische ontwikkelingen. In dit artikel gaan we dieper in op private debt, waarbij investeerders leningen verstrekken aan niet-beursgenoteerde bedrijven.

Diversificatie met aandelen en obligaties

Wie de beleggingsportefeuille wilde beschermen tegen economische ontwikkelingen, kon traditioneel gezien met een verdeling van publieke aandelen en obligaties prima uit de voeten. Door de lage correlatie van de twee categorieën, steeg de één wanneer de ander daalde, en andersom idem dito.

Beursjaar 2022, waarin zowel aandelen als obligaties in het algemeen aanzienlijke negatieve rendementen boekten, bewijst echter dat de beleggingscategorieën niet altijd de neiging hebben om in een tegenovergestelde richting te bewegen.

Hierdoor gaan veel beleggers op zoek naar andere manieren om diversificatie in hun portefeuille aan te brengen en hun portefeuille meer veerkracht te geven. Ze kijken hierbij steeds vaker naar private markten, waaronder private equity, niet-beursgenoteerd vastgoed en private debt, als aanvullende bouwstenen voor hun portefeuille. Private markten zijn een verzamelnaam voor alle niet-beursgenoteerde beleggingen, ook wel ‘alternatieve beleggingen’ genoemd.

Private equity en private debt

In een eerder artikel bespraken we al de toegevoegde waarde van private equity aan een beleggingsportefeuille. Bij private equity wordt er privévermogen geïnvesteerd in een bedrijf dat niet beursgenoteerd is. Hierna wordt gepoogd om de waarde te verbeteren en het bedrijf vervolgens weer door te verkopen. Private equity vormt in wezen de private tegenhanger van het beleggen in aandelen, waarbij iedereen via de beurs kan investeren in een bedrijf.

Private debt is daarentegen de private tegenhanger van beleggen in obligaties, waarbij iedereen via de beurs geld kan uitlenen aan overheden en bedrijven tegen een couponrente. Bij private debt verstrekken investeerders leningen aan bedrijven die niet-beursgenoteerd zijn. Dat hoeven niet alleen kleine- en middelgrote bedrijven te zijn. Zelfs een multinational kan er expliciet voor kiezen om door middel van private debt te blijven groeien. Het familiebedrijf Mars, Incorporated (die naast Mars ook M&M’s, Snickers, Twix, Whiskas en nog veel meer merken in het arsenaal heeft) is hier een goed voorbeeld van.

Net als dat z’n publieke tegenhanger, obligaties, over het algemeen als minder risicovol wordt beschouwd dan aandelen, is dit bij private debt (afhankelijk van de private debt variant) ook het geval in relatie met private equity. Dit komt voornamelijk door de kapitaalstructuur, waarbij een private debt-investeerder eerder wordt terugbetaald bij een eventueel faillissement dan een private equity-investeerder.

Private debt beslaat zo’n 10 – 15% van de beleggingen in private markten en is niet zo groot in omvang als de categorie private equity. Toch is ook bij de investeringen in private debt een enorme stijging te zien: van $250 miljard aan het einde van 2010 naar $1,4 biljoen in 2023. Volgens een rapport van Preqin zal dat dit in 2027 naar verwachting stijgen naar $2,3 biljoen.

De ontwikkeling van de private debt markt

In de Verenigde Staten is private debt al een geruime tijd een begrip. In Europa is het echter een redelijk nieuwe ontwikkeling dat bedrijven op zoek gaan naar private leningen. Tot de financiële crisis van 2008 klopten driekwart van de Europese bedrijven aan bij de bank wanneer ze kapitaal nodig hadden. Deze verhouding verschuift echter steeds meer, omdat banken sinds die crisis huiveriger zijn geworden om geld uit te lenen.

Een nog grotere factor die verantwoordelijk is voor de verschuiving zijn de kapitaaleisen die tegenwoordig aan banken worden gesteld vanwege Europese wetgeving. Hierdoor is het onaantrekkelijker en lastiger voor banken geworden om kredieten te verstrekken. Als gevolg is het ook voor niet-beursgenoteerde bedrijven lastiger om financiering te verkrijgen, terwijl zij vaak wel behoefte hebben aan meer cashflow voor groei en investeringen.

Bedrijven kijken hierdoor steeds meer naar (institutionele) beleggers als kredietverstrekkers. Private leningen bieden meer onafhankelijkheid voor deze bedrijven dan private equity, waar investeerders een belang in het bedrijf verkrijgen.

Lage correlatie traditionele beleggingscategorieën

Door bovenstaande ontwikkelingen is private debt zowel voor bedrijven als voor particuliere en institutionele beleggers een groeimarkt. Voor beleggers in private debt en private markten in het algemeen, is de lage correlatie met traditionele beleggingscategorieën een voordeel, wat een aantrekkelijk risico-rendementsverhouding betekent.

In theorie is een beleggingsportefeuille beter beschermd tegen marktschommelingen wanneer er private markten zijn opgenomen. Deze beleggingscategorie reageert immers anders op economische ontwikkelingen dan beursgenoteerde aandelen, obligaties en vastgoed.

De juiste beleggingsmix biedt veerkracht

Wie brood ziet in private debt, hoeft obligaties echter niet helemaal op te geven. Beiden categorieën kennen net als alle andere beleggingscategorieën zowel voor- als nadelen. Zo presteren obligaties doorgaans stabieler dan aandelen, waardoor dit een waardevolle toevoeging is aan de portefeuille wanneer beleggers hiernaar op zoek zijn. Het is juist de mix aan categorieën die bestendigheid biedt tegen ontwikkelingen op de beurs en daarbuiten.

Een uitdaging van beleggen in private markten is de lagere liquiditeit. Er is minder handel in, waardoor beleggingen minder makkelijk kunnen worden verkocht of zelfs voor jaren vaststaan. Voor beleggers met een langetermijnhorizon hoeft dit echter niet per se een nadeel te zijn. De lagere liquiditeit biedt namelijk ook een voordeel: minder volatiliteit. En dat kan rust geven.

Beleggingen in private markten kennen bovendien een illiquiditeitspremie als ‘beloning’ voor de lage liquiditeit, wat die aantrekkelijke risico-rendementsverhouding tot gevolg heeft. Lees er meer over in ons artikel: Hoe beleggen in private markten het risico van een portefeuille kan verlagen.

Toegankelijker voor beleggers

Door deze lagere liquiditeit zijn private markten traditioneel gezien het speelveld van institutionele beleggers zoals pensioenfondsen. Deze pensioenfondsen zijn immers investeerders met een langetermijnhorizon. Voor particuliere beleggers was deze markt lastig te betreden. Daar komt nu langzaam verandering in; er is sprake van democratisering van private markten door de wens van wetgevers en vermogensbeheerders om particuliere beleggers de markt te laten betreden.

Toch geldt er bij banken en vermogensbeheerders nog steeds een hoge instapgrens van vaak meerdere miljoenen en de vereiste om het vermogen meerdere jaren vast te zetten. Vooral in de Verenigde Staten verschijnen er echter ook steeds meer fondsen met meer liquiditeit, waardoor het mogelijk wordt om tussentijds te kunnen uitstappen.

Semmie en private debt

Sinds Semmie private markten heeft opgenomen als beleggingscategorie in de Solid en Smart portefeuille, biedt Semmie nu ook Nederlandse particuliere beleggers de kans om op een laagdrempelige manier te profiteren van extra diversificatiemogelijkheden. Door bij Semmie te beleggen, is er bovendien geen sprake van het jaren vastzetten van je vermogen, omdat wij de mogelijkheid hebben om dagelijks te kunnen handelen.

Hoewel niemand een glazen bol heeft om te voorspellen wat beleggingen zowel op als buiten de beurs om gaan doen, kan de toevoeging van private markten (waaronder private debt) evenwicht bieden in een veerkrachtige portefeuille.