De EU Green Deal, ook wel Europese Green Deal genoemd, is een pakket aan maatregelen dat een duurzamer Europa moet realiseren. Je kunt het zien als een routekaart met concrete maatregelen om het uiteindelijke doel van de EU te bereiken: een klimaatneutraal Europa in 2050.
Om deze ambitieuze doelstelling te behalen, zullen er aanpassingen moeten worden gedaan in alle sectoren van de economie. De maatregelen die in de EU Green Deal zijn opgenomen, lopen dan ook uiteen: van het realiseren van energiezuinige gebouwen tot de verduurzaming van de landbouwsector.
Dat een groene transitie nodig is, staat buiten kijf. Maar aan al deze plannen rondom verduurzaming hangt natuurlijk wel een prijskaartje. Willen we de doelstellingen die in overeenkomst zijn met het Parijs-akkoord behalen, dan is er tot 20230 (wanneer de deadline is) bijvoorbeeld een investering nodig van €260 miljard per jaar.
Om dat bedrag te realiseren, heeft de EU een plan opgesteld. Onderdeel hiervan is het verschaffen van transparantie rondom duurzaam beleggen. Hoe meer informatie we immers hebben over welke bedrijven toewerken naar een klimaatneutraal Europa, hoe makkelijker het wordt voor zowel institutionele, private als particuliere beleggers om hun geld te investeren in bedrijven die deze transitie mogelijk maken.
Door dit financieringsplan is er de afgelopen jaren veel nieuwe wet- en regelgeving ontstaan rondom duurzaam beleggen. Zo worden bedrijven vanaf 2024 verplicht om betrouwbare informatie over hun duurzaamheidsbeleid te verschaffen (de CSRD-richtlijn).
Ook krijgen bedrijven en financiële partijen te maken met de EU Taxonomie: een classificatiesysteem met als doel bedrijfsactiviteiten te beschrijven, benoemen en in te delen op gebied van duurzaamheid. Daarnaast worden financiële partijen verplicht om duurzaamheidsirisco’s in kaart te brengen en te vertellen in welke mate rekening wordt gehouden met negatieve effecten op het gebied van duurzaamheid (de SFDR-richtlijn).