We spreken van greenwashing wanneer een bedrijf of organisatie meer tijd en geld besteedt aan het promoten van zichzelf als milieuvriendelijk dan aan het minimaliseren van hun impact op het milieu.
Greenwashing wordt gezien als een marketingtruc die bedoeld is om consumenten te misleiden die liever goederen en diensten van milieubewuste merken kopen.
Bedrijven die betrokken zijn bij greenwashing-gedrag, kunnen bijvoorbeeld beweren dat hun producten van gerecyclede materialen zijn of energiebesparende voordelen hebben. Hoewel sommige milieuclaims gedeeltelijk waar kunnen zijn, overdrijven bedrijven die zich bezighouden met greenwashing doorgaans hun claims of de voordelen van hun product in een poging consumenten te misleiden.
De term greenwashing stamt uit de jaren zestig toen de Amerikaanse hotelindustrie een van de meest bekende voorbeelden van greenwashing bedacht. Ze plaatsten mededelingen in hotelkamers waarin ze gasten vroegen hun handdoeken te hergebruiken om het milieu te sparen. De hotels deden dit vooral om de waskosten naar beneden te krijgen.
Ook veel energiebedrijven maken gebruik van greenwashing. Ze positioneren zich veelal als bedrijven die het beste voorhebben met het milieu. In werkelijkheid nemen deze bedrijven vaak weinig initiatief om hier iets positiefs voor te doen. Ze greenwashen hun producten door ze te hernoemen, te rebranden of opnieuw te verpakken.
Ook in de financiële wereld maken sommige partijen zich schuldig aan greenwashing. Deze bedrijven opperen dan dat ze duurzaam beleggen, of duurzaam beleggen mogelijk maken, terwijl dat in de praktijk niet zo is. Daarom is er sinds 10 maart de Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR) in werking getreden. De SFDR is een Europese richtlijn en heeft als doel om meer transparantie te bieden over hoe financiële partijen duurzaamheidsrisico’s en -kansen opnemen in hun beleggingsbeslissingen.
Om te voorkomen dat je als belegger investeert in bedrijven die zich duurzamer doen voorkomen dan dat ze daadwerkelijk zijn is het belangrijk om te letten hoe een bedrijf wordt beoordeeld op de ESG-criteria. Hierbij worden bedrijven beoordeeld op hun inzet voor Environment (het milieu), Social (mens en maatschappij) en Governance (behoorlijk bestuur). We verwachten van ondernemingen een milieubeleid om vervuiling tegen te gaan en grondstoffen zo effectief mogelijk te gebruiken. Ook verwachten we eerlijke lonen, goede behandeling van werknemers en veilige werkomstandigheden. En een bestuursvorm die bijvoorbeeld corruptie en belangenverstrengeling tegengaat. Doet een bedrijf het op deze 3 vlakken beter dan zijn concurrenten, dan telt het als een duurzame investering.