In de financiële wereld wordt de term liquiditeitspremie gebruikt om de extra opbrengst te beschrijven die beleggers verwachten van beleggingen die moeilijker te verkopen zijn dan andere beleggingen. Het woord "liquiditeit" verwijst naar hoe gemakkelijk en snel je een activa kunt kopen of verkopen zonder grote prijsschommelingen te veroorzaken. Bijvoorbeeld, aandelen van grote bedrijven met veel handel zijn zeer liquide, terwijl vastgoed, private equity en private debt minder liquide zijn omdat ze niet snel kunnen worden verhandeld. Daarvoor verwachten beleggers dan een extra opbrengst: de liquiditeitspremie.
Stel je voor dat je in een beleggingsfonds investeert dat in onroerend goed belegt. De onroerendgoedmarkt is meestal minder liquide dan de aandelenmarkt. Dit betekent dat het langer kan duren om je investering om te zetten in cash. In ruil voor dit lagere niveau van liquiditeit, verwacht je een hoger rendement dan wanneer je zou beleggen in een zeer liquide activaklasse, zoals staatsobligaties.
Private markten, zoals private equity, vastgoed en infrastructuur, zijn minder liquide dan openbare markten, zoals aandelen en obligaties. Als gevolg hiervan bieden beleggingen in private markten vaak een hogere liquiditeitspremie.
Dit komt omdat beleggingen in private markten moeilijker te verkopen zijn. Beleggers die in private markten willen beleggen, moeten bereid zijn om hun geld voor een langere periode te investeren. En verwachten daar extra rendement voor terug.