Uitsluiting is een manier om duurzaam te beleggen. Het is het ‘uitsluiten’ van controversiële bedrijven. Je moet hierbij denken aan bedrijven die direct in verband kunnen worden gebracht met zaken die niet passen bij duurzaamheid voor milieu, mens en in behoorlijk bestuur. Bijvoorbeeld bedrijven die zich bezighouden met adult entertainment, tabak, gokken, kernenergie, wapenhandel. Duurzame beleggingsfondsen selecteren hun beleggingen vaak op deze manier.
Het is moeilijk om een harde grens te stellen, welk bedrijf wel en welk bedrijf niet uitgesloten dient te worden. Wel is het zo dat de duurzaamheidseisen voor bedrijven steeds strenger worden. Dit vanwege druk vanuit politiek en publieke opinie, en omdat er steeds meer informatie beschikbaar is over de werkwijzen van bedrijven.
Uitsluiting is een vaak gekozen alternatief voor selectie op basis van ESG-criteria. Wie veel belang hecht aan duurzaamheid, kan ook beide duurzaamheidsmethodes gebruiken. Zo kiest Semmie fondsen uit die én ESG-criteria hanteren én controversiële bedrijven uitsluiten.
Er zijn meerdere beleggingen die niet in de portefeuille van een duurzame belegger te vinden zijn. Duurzame beleggers sluiten vaak de volgende producten uit:
Een duurzame belegger kan naast het uitsluiten van producten of activiteiten ook bedrijven uitsluiten normen en waarden hanteert die gedrag niet passen bij die van de belegger. De belegger beoordeelt het gedrag van het bedrijf. Geen woorden maar daden. Een bedrijf dat slechte, niet duurzame producten, maakt wordt dan uitgesloten. Ook kan het bedrijf uitgesloten worden op basis van milieudelicten. Denk hierbij aan de olieramp van BP in de Golf van Mexico in 2010. Maar ook wanneer een bedrijf producten aanbiedt waarbij sprake is van kinderarbeid volgt uitsluiting. Duurzame beleggers kunnen de volgende gedragsuitsluitingen hanteren:
Risicoloos beleggen bestaat niet. Je kunt (een deel van) je inleg verliezen.